This site will work and look better in a more modern browser, but it is still accessible to any browser or Internet device. You should upgrade your browser, if possible.
[
]
Un león soñolento na súa cova
[
]
foi espertado por un rato que corría pola súa semblante.
Perdendo o seu temperamento agorrouno coa súa pata
{
}
{
}
[
]
[
]
O rato, morto de medo, pediulle lastimosamente que lle aforrara a súa vida
[
]
"Por favor, déixame ir" chorou,
[
]
{
}
"e algún día pagareicho pola túa bondade".
[{
}
]
A idea de que unha criatura tan insignificante
fixéralle algo algunha vez por el
{
}
parecéulle ridículo polo que ríuse fortemente,
e con bo humor deixóuno marchar.
{
}
Pero a oportunidade do rato chegou despois de toto.
Un día o león quedou atrapado nunha rede
[
]
que fora esparcida coma un xogo por uns cazadores
[
]
e o rato oíu e recoñeceu os ruxidos de cólera e acudíu ó lugar.
Sen máis que fader empezou a traballar roendo as redes cos seus dentes,
e despois de largo tempo o león saíu libre.
{
}
"ti riécheste de min cando eu che prometín que che axudaría:
e xa ves, incluso un rato pode axudar a un león".